-
1 χνοάω
χνοάω, poet. statt χνοάζω; χνοάοντες ἴουλοι, der sprossende Flaum, das erste Milchhaar, Ap. Rh. 2, 43; im sing. Ep. ad. 695 a (App. 306); σίκυον χνοάοντα Philp. 20 (VI, 102). Auch Luc. Bacch. 2.
-
2 χνοάω
χνοάω, commoner form of foreg., of a girl's cheeks,Aμᾶλα τεὰ.. χνοάοντα Theoc.27.50
: more freq. of youths,τὴν παρειὰν χνοῶν Luc. Bacch.2
; c. acc. cogn.,χνοάοντα ἰούλους A.R.2.779
, cf. Opp.C.4.347; of the down itself, the bloom of the first down,A.R.
2.43;ἔτι χνοάοντος ἰούλου δευόμενος IG14.1362.1
([place name] Rome); of fruit, σίκυον χνοάοντα a gourd with the bloom on it, v.l. for χλοάοντα (ap. Sch.Ar., Suid.) in AP6.102 (Phil.): metaph., fresh,χνοόωσαν χάριν ὄμβρου Tryph.343
.
См. также в других словарях:
χνοώ — άω, ΜΑ [χνόος /χνοῡς] (για νέο ή νέα) αποκτώ χνούδι αρχ. 1. (για φύλλο ή καρπό φυτού) καλύπτεται η επιφάνειά μου από λεπτότατο τρίχωμα («σικυὸν χνοάοντα», Ανθ. Παλ.) 2. μτφ. δροσίζω («χνοόωσαν χάριν ὄμβρου», Τρυφιόδ.) 3. φρ. «χνοάοντες ἴουλοι» οι … Dictionary of Greek
